Hoewel Columbus dacht dat hij in India was, was de ontdekking van Amerika een grote doorbraak voor ontdekkingsreizigers.
De Europese landen waren er als de kippen bij om het nieuwe continent te ontdoen van zijn rijkdommen. Avonturiers, soldaten en missionarissen vestigden zich langs de kust en de grote rivieren.
Bijna 300 jaar later was een groot deel van Noord-Amerika nog onverkend, maar toen de Amerikaanse koloniën zich in 1776 losmaakten van Engeland, kwam er vaart in de ontwikkeling.
1007-1009
De IJslander Thorfinn Karlsefni probeert een kolonie in Noord-Amerika te stichten.
Met drie schepen en 160 mensen vestigt hij zich in Newfoundland.
De kolonisatie eindigt in een fiasco omdat de indianen de nieuwkomers uit alle macht bevechten. Karlsefni en zijn Vikingen keren noodgedwongen terug naar IJsland.
1564-1604
Spanjaarden rukken verder op
De Fransen bouwen in 1564 Fort Caroline in Noord-Florida. Daarmee is de eerste echte nederzetting in Noord-Amerika een feit.
In de voorafgaande 20 jaar hebben Frankrijk en Spanje getracht permanente nederzettingen te stichten, maar ze hebben hun pogingen moeten opgeven als gevolg van honger, ziekte en aanvallen van vijandelijke indianen.
In 1565 wordt Fort Caroline vernietigd door Spaanse soldaten die de Fransen verdrijven, maar de Spanjaarden bouwen op dezelfde plek hun eigen nederzetting – St. Augustine. De stad bestaat nog steeds en wordt nu beschouwd als de oudste van de VS.
In 1598 rukt de Spanjaard Juan Oñate met 500 man op uit Mexico. Op jacht naar zilver en goud struint hij het huidige Oklahoma, Zuid-Californië, Arizona, New Mexico en Texas af.
Het hele gebied wordt een Spaanse kolonie. De Spaanse adel krijgt enorme percelen en moet in ruil daarvoor belasting innen en de bewoners bekeren. Het systeem trekt kolonisten aan; er ontstaan veel steden, forten en missionarisposten, onder meer in Santa Fe, Los Angeles en San Francisco.
Frankrijk staat uiteindelijk in 1604 Florida af en sticht de kolonie Acadia, waartoe onder andere New England behoort.
1607
Engeland bijt zich vast
De Spanjaarden verdienen goud aan hun koloniën in Zuid-Amerika. Engeland bouwt in 1607 op een drassig schiereiland in Virginia het fort Jamestown om te voorkomen dat ze ook voet aan de grond krijgen aan de oostkust van Noord-Amerika.
De kolonisten weten in die jaren ternauwernood de vele ziekten en hongersnoden te doorstaan. Later slagen nieuwe kolonisten erin Jamestown tot bloei te brengen door de tabaksteelt.
In 1619 worden de eerste Afrikaanse slaven ingevoerd, en dan gaat het rap. Engeland breidt snel uit in Noord-Amerika en neemt de koppositie van Spanje als ’s werelds koloniale supermacht over.
1623-1664
Holland geeft er de brui aan
In 1623 wordt de kolonie Nieuw-Nederland officieel gesticht aan de Amerikaanse oostkust. De gouverneur koopt drie jaar later Manhattan van de Lenape-indianen en sticht Nieuw Amsterdam – nu New York.
De handel in hout en bont maakt de kolonie winstgevend, maar leidt ook tot conflicten met de plaatselijke indianen en een felle concurrentiestrijd met de groeiende Britse koloniën. In 1664 wordt de druk de Hollanders te veel: ze dragen de kolonie over aan de Britten.
1775-1807
Een nieuwe natie ontstaat en groeit
Inwoners van de 13 Britse koloniën in Noord-Amerika richten in 1783 na een bloedige onafhankelijkheidsstrijd de VS op.
Het land telt op dat moment slechts drie miljoen inwoners, maar de jonge natie heeft grootse ambities.
In 1803 kopen de VS voor 15 miljoen dollar van Frankrijk een gebied ter grootte van 2,1 miljoen km2 in het Middenwesten bij Louisiana, waarmee ze hun grondgebied verdubbelen.
In 1804 zenden de VS de expeditie van Lewis en Clark uit om een route te vinden door het continent – tot aan de Stille Oceaan.
De expeditie doet verslag van onbekende natuurlijke rijkdommen die nieuwe immigranten lokken. Veel bontjagers, handelaren, soldaten, goudzoekers en boeren treden dan ook in de voetsporen van Lewis en Clark.
Er ontstaat al gauw een strijd om het noordwestelijke deel van het continent, waar Spanje, de VS, Rusland en Engeland interesse in hebben.
Er wonen al 700 Russen in Alaska, en de VS en Engeland vrezen dat er meer immigranten volgen.
1846-1862
VS verklaart Mexico de oorlog
In 1846 komen de 8000 Amerikanen die in het Mexicaanse Californië wonen in opstand.
De VS steunt hen en verklaart de oorlog aan Mexico, dat twee jaar later Californië, Arizona, Utah en New Mexico afstaat tegen een vergoeding van 18 miljoen dollar.
Na de goudvondst in Californië stromen er meteen honderdduizenden Amerikanen naar het westen.
In 1862 is het land diep verdeeld. De burgeroorlog scheidt het noorden van het zuiden, de Rocky Mountains scheiden het oosten van het westen. De Noordelijke staten besluiten
daarom dwars door het continent een spoorweg aan te leggen.
In zes jaar tijd werken duizenden Ierse arbeiders in het oosten en duizenden Chinezen in het westen zich in het zweet naar elkaar toe.
De twee stukken spoorlijn sluiten in Utah op elkaar aan. De 4126 kilometer lange reis van de Atlantische naar de Stille Oceaan, die vroeger maanden kostte, duurt nu nog maar 83 uur.
1867-1890
Kolonisatie voltooid
Door de crisis in Rusland verkoopt dit land in 1867 Alaska aan de VS voor 7,2 miljoen dollar. Zo ontstaat het kaartbeeld van Noord-Amerika dat we nu kennen.
Canada is van de Britten, die de Fransen hebben verjaagd, de VS is een grootmacht, en het zelfstandige Mexico heeft de pogingen van Spanje om een Noord-Amerikaans imperium op te bouwen, gedwarsboomd.
Na een bewogen verleden is de verovering van het continent nu dan eindelijk volbracht.
